As imaxes de este Blog foron publicadas no semanario de THE GRAPHIC e tamén a o libro Cleanins from The Graphic publicado por GEORGE ROUTLEDGE & SONS EN 1889.
Se pode atopar ebay por prezos a partires das 12 GBP
Randolph Caldecott (1846-1886) transformou o mundo dos libros para nenos na era vitoriana. Os Nenos agradaban con grande expectación os dous libros ilustrados por el, ao prezo de un Chelin cada un, que saliron no Nadal durante oito anos. Sen embargo, o traballo de Randolph, e máis que iso: el ilustrou novelas e relatos de viaxes ao exterior, fixo debuxos de humor retratando caza e a vida moderna, e fixo bosquexos de famosos dentro do Parlamento e fóra del, el tamén exhibiu esculturas e pinturas en óleo e acuarela na Royal Academy e galerías.Randolph naceu en Chester o 22 de marzo de 1846, 150 Bridge Street (actual n º 16) onde hoxe hai unha placa de homenaxe. O seu pai, John Caldecott, era un home de negocios de Chester e un contable de algunha fama, casou dúas veces e tivo 13 fillos. Randolph foi o seu terceiro fillo coa súa primeira dona, María Dinah (Brook Née). Pasou os últimos cinco anos da súa escolaridade na Escola do Rei, que naqueles días estaba na catedral de edificios no centro da cidade. Na súa infancia Randolph deseñou e modelou, a maior parte dos animais, e continuou facendo o resto da súa vida.Al deixar a escola a idade de quince anos, Randolph foi traballar no na banca, tomou aloxamentos en Wirswall, unha aldea preto da cidade.
No seu tempo libre e cando estaba fóra a visitar clientes se –lle vían moitas veces, camiñando e camiñando en bicicleta pola zona rural, moitas das súas ilustracións posteriores incorporan edificios e escenarios de esta parte do condado. O seu amor po lo mundo rural levou no a retomar a caza e as súas experiencias no campo de caza e o seu amor por animais frutificaron durante os anos en multitude de debuxos e bosquexos de escenas de caza, moitos deles de humor. No ano en que saíu da escola, 1861, publicou un debuxo : Foi na paxina de sucesos , dando conta dun incendio devastador no Railway Hotel Queen en Chester se publicou no Illustrated London News xunto coa súa crónica do incendio.
Despois de seis anos na banca, Randolph mudouse para a sede en Manchester, do Banco Salford. El aproveitou a oportunidade para estudar na escola de noite na Manchester School of Art e practicar continuamente, con éxito nos xornais locais e algunhas publicacións Londres. Era un costume do seu neste momento, que mantivo durante toda a súa vida, o decorar as súas cartas, papeis e documentos de todas as descricións con bosquexos marxinal para ilustrar o contido ou como diversión. En 1870, a través dun amigo en Londres, o pintor Thomas Armstrong, Randolph foi posto en contacto co editor Henry Blackburn de Londres, que lle publicou varios dos seus debuxos en diversas edicións de unha revista mensual.
Encoraxado por esta proba a súa capacidade de manter-se á súa arte, Randolph decidiu deixar o emprego e se mudar a Londres, o que fixo en 1872 á idade de 26. Tras dous anos, se tornou en un ilustrador de revistas de éxito a traballando a comisión. A súa obra inclúe debuxos individuais, ilustracións de artigos e unha serie de ilustracións de unas vacacións que el e Henry Blackburn pasaron nas montañas de Hartz, na Alemaña. Este último converteuse no primeiro dunha serie. El estivo en Londres durante sete anos, pasando a maior parte deles en unha vivenda no 46 Great Russell Street en fronte ao Museo Británico, no corazón de Bloomsbury. Alí, foi cando coñeceu e fixo amizade con Frederic Leighton. A súa amizade con Frederic (máis tarde Lord) Leighton levou a unha traballo para deseñar capiteis dorados das catro columnas na sala árabe de, Leighton House en Kensington. En 1869, Randolph tivo un retrato colgado no Manchester Royal Institute en Royal Academy, colgou por primeira vez en 1876. El tamén era un acuarelista e foi elixido para o Real Instituto de Pintura ó Acuarela en 1872.
En 1877 Edmund Evans, que era unha impresora a cor e gravador de talento, perdeu os servizos de Walter Crane como o seu ilustrador de libros infantís e pediu Randolph facer ilustracións de dous libros para o Nadal. Os resultados foron a casa que Jack construíu e A Historia de John Gilpin, publicado en 1878. Eles foron un éxito inmediato, tanto que el produciu máis cada dous anos ata que morreu. Contos e rimas eran todas de elección de Randolph e nalgúns casos foron escritos ou engadidos por si mesmo.
En outro ámbito Randolph seguiu con As montañas de Hartz, con ilustracións de dous libros de Washington Irving, tres por Juliana Ewing, outro de Henry Blackburn, un para o capitán Marryatt e doutros autores. Ben coñecido entre os admiradores da súa obra foron Gauguin e Van Gogh.Randolph continuou a viaxe, en parte por causa da súa saúde, e para facer debuxos de persoas e arredores dos lugares que visitou, estes debuxos eran acompañados de subtítulos de humor e inxenuo e narrativa.
En 1879 trasladouse a Wybournes, É alí onde el conñece con Marian Brind, que viva en Chelsfield arredor de sete quilómetros de distancia. Eles casaron en 1880 e viviron en Wybournes nos siguintes dous anos. Non houbo fillos do matrimonio. En 1884, as vendas de Randolph's Nursery Rhymes alcanzou 867.000 copias (de doce libros) e era famoso internacionalmente.
No entanto, a súa saúde foise deteriorando, sufriu moito coa gastrite e problemas de corazón que se remontan a unha doenza na infancia. Foi a súa saúde entre outras cousas, o que-lle levou no inverno a moitas viaxes ao Mediterráneo e outros climas cálidos. Foi en unha xira nos Estados Unidos que enfermou de novo e morreu. El e Marian navegaban de Nova York por la costa leste; chegaron a Florida en un febreiro infrecuentemente frío ; Randolph enfermou e morreu en St Augustine a 12 de febreiro de 1886. Casi exactamente a os 40 anos. Unha lápida marca a súa sepultura no cemiterio de alí.
Logo despois da súa prematura morte, os seus moitos amigos contribuíron a un monumento a el que foi deseñado por Sir Alfred Gilbert. Foi colocado na cripta da Catedral de St Paul's, Londres
